ΕΓΩ.......

Η φωτογραφία μου
Καπου εκει στον κόσμο.., ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ, Greece
και όπως όλοι ετσι και γω....είμαι στον κόσμο μου! Στη δική μου σφαίρα, ατμόσφαιρα και στρατόσφαιρα! Κοινώς "εχω μπεί σε τροχιά"..οχι γιατι ήθελα απαραίτητα..αλλά ίσως γιατι με βάλανε!ετσι λοιπόν καθισμένη αναπαυτικά πάνω στη μαγική μου ιπτάμενη σκουπα (γιατι εγω ναι...με "σκουπα" επελεξα να σεργιανίσω τον κόσμο) και μελετώντας ξόρκια και συνταγές με μαντζούνια για να κάνω τον "κόσμο" μου καλύτερο, σας καλωσορίζω!!!! Σημείωση μου: Για να "πουλήσεις" πνεύμα,πρέπει να το χείς!......Lilith

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Μεγάλων "αποστάγματα", ..."τροχιές".... ....#1



Πώς αφήσαμε τις ώρες και χάθηκαν.
Προσπαθώντας απεγνωσμένα να κερδίσουμε μια θέση στην αντίληψη των άλλων.

** Οδυσσέας Ελύτης **





Όταν ακούμπαγα στο τζάμι της βροχής ήταν που αργούσες ακόμα,και όταν χτύπαγε η πόρτα μου και άνοιγα δεν ήτανε κανείς. Κάπου όμως μες στον κόσμο, .....
ήταν η καρδιά σου που χτυπούσε. Έτσι έζησα πάντοτε ...
** Τάσος Λειβαδίτης **



Νύχτα. Μονάχα τ᾿ ἄστρα. Καὶ πέρα τὸ βάθος τοῦ ὁλάνοιχτου ὁρίζοντα—
ἐκεῖ ποὺ πᾶνε οἱ ἄνθρωποι χωρὶς τὰ ὀνόματά τους.

** Τάσος Λειβαδίτης **


πρωτότυπος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ δικάζει τὶς λέξεις
ἐκεῖνος ποὺ βάζει ποινὲς ὁλοένα στὰ δάχτυλά του
τὴν ὥρα ποὺ σέρνουν ἔρημα τὴν ἄλαλη πένα.
Δὲν ἔχει μητρότητα ὁ ἴλιγγος
δὲν ἔχει πατρότητα ἡ νύχτα.

** Νίκος Καρουζος **






Θ΄άρπαζα θα έδιωχνα θ΄ανέβαζα 
θα ποδοπατούσα θα φοβέριζα θα σκόρπιζα θα νόμιζα 
θα γκρέμιζα και σε τρείς μέρες θα ξανάκτιζα 
θα με τρέμαν οι στερήσεις. 

Γιά να μπορέσω έτσι θρασύτατα ισχυρή 
ν΄αγοράσω πιά την ανάστασή σου. 

** Κική Δημουλά **




Ξαφνικά, νιώθουμε πως ήμασταν ευτυχισμένοι, όταν ήδη χάσαμε την ευτυχία.
 ** Ν. Καζαντζάκης **



"..Καταιγίδα τώρα πέφτει πάνω μας 
το απραγματοποίητο. 
Λουζόμαστε με μελαγχολία 
καθώς ξυπνάμε 
στην ανελέητη κάψα της ανάγκης.." 

** Κική Δημουλά. **




Πού 'ναι η αγάπη που κόβει τον καιρό μονοκόμματα στα δυο και τον αποσβολώνει; 
Λόγια μονάχα και χειρονομίες. Μονότροπος μονόλογος μπροστά σ' έναν καθρέφτη 
κάτω από μια ρυτίδα. 
Σα μια στάλα μελάνι σε μαντίλι η πλήξη απλώνει. 

 ** Γιώργος Σεφέρης **



Ατελείωτες βόλτες.....ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ανακαλύψεις...No4

Ησυχία δεν έχω......! όλη την ώρα σαν τη μέλισσα να γυρνάω δω και κει..να ψάχνω.....! σε καλό μου βγαίνει πάντα....!!!!!! γεμίζω το μυαλό και την ψυχή μου....αποκτώ σχέσεις με ανθρώπους που αξίζει να "υποτάσσεσαι" με μάτια, αυτιά και πόρτες ψυχής ορθάνοιχτα για να μπεί το φώς τους ....να γεμίσει κάθε της γωνιά! 

Άνθρωποι που αν τους "δεις" ουσιαστικά.......κυριολεκτικά βλέπεις το είδωλο σου...ότι έζησες, ότι πόνεσες, ότι αγάπησες....

Εκπληκτική, μοναδικά εκρηκτική, ζωγραφισμένη αιματοχυσίες η γραφή της ....γεμάτη πάθος, πόθο, αλήθεια.....χωρίς ντροπές, χωρίς περιστροφές και μισόλογα. Αν νοιώσεις το "φτύσιμο" της ..θα το αξίζεις...

Φιλες και φίλοι μου..., περαστικοί η όχι... 
Βασιλική Παπαδημητρίου

απολαυστε  ένα για αρχή...για το δρόμο της ημέρας σας.....! το μόνο σίγουρο....? θα ακολουθήσουν κι άλλα!

Βασιλικούλι μου <3



κοίτα να δεις, εγώ υποφέρω για ό,τι θέλω.
δεν έμαθα να έχω, έτσι απλά, κάτι.
έμαθα να το παλεύω. κι έτσι να το λατρεύω. κι έτσι να λυτρώνομαι...

και όσο οι λέξεις μπορούν να με αποφεύγουν, δεν με πειράζει.

κάντο και συ.
αλλά βίαια. δεν μπορώ τις τρυφερότητες στον πόλεμο.
μάτωσε με, πέθανε με και άσε με ήσυχη μετά...

στο τέλος ξέρω ότι ο φόβος μένει μόνος.
τα ψέματα, κράτα τα για τις ματιές που δεν σε βλέπουν σαν θεό.
εγώ μπορεί να μην ξέρω να αγαπώ, αλλά ξέρω να πεθαίνω για την αγάπη...

[κι ό,τι στο δέρμα κουβαλάω, θέλω να το ζω στο όριο του. 
έτσι νιώθω την νύχτα να μην περνά όταν μου λείπεις...]

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

"Για πες μας......"..Lilith



για πές μας κι εσυ....! ναι εσυ, εκεί...στη γωνία,...στην σκιά..! στα παρασκήνια...(της ζωής)..! εσυ που βλέπεις τους άλλους απο χαμηλά...! εσυ που βλέπεις την πλάτη τους!! που γεύεσαι τη σκόνη τους!!!..που κάνεις το παν για να τους μοίασεις....!!!!
ΤΙ ΝΟΙΩΘΕΙΣ?? ..ΠΩΣ ΤΟ ΝΟΙΩΘΕΙΣ????
ελααα ....ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ...!
μοιράσου την εμπειρία σου, με εμάς....! 
ΕΣΥ που ξέρεις...! 
τι είναι καλύτερο τελικά...τι προτιμότερο?....
να είσαι μηδενικό η να είσαι νούμερο...??? να είσαι επιθεώρηση η τσίρκο....???? 
να είσαι ο clown η  ο ΝΤΕ ΜΕΚ  "θηριοδαμαστής"????.!!!...
να είσαι ο "πρωταγωνιστής" η ο "υποβολέας" ...????
πες μας....! δες το σαν συνέντευξη ....απο εναν/ΜΙΑ "σταρ" ....σε ενα ALIEN....
γιατι μόνο alien δεν θα μπορουσε να αναγνωρίσει τι απο 
ολα τα παραπάνω είσαι!!!!!

Lilith 

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

"Οι Δαίμονες σου...εκείνοι οι φίλοι"...Lilith



 Σήμερα αναπολούσα περασμένες λέξεις....! Λόγια ...! θυμήθηκα πάλι τους Δαίμονες σου...
!! ναι..ναι...εκείνοι οι φίλοι που χουν θρονιαστεί για τα καλά στη σάλα της ψυχής σου. Που' χουν σφαλίσει τα πορτοπαράθυρα...και στρογγυλοκάθονται γύρω απο την στρογγυλή τράπεζα, πίνοντας και υψώνοντας τα ποτήρια, κραυγάζοντας για τις νίκες τους!
οι δικές σου νίκες που είναι στρατηγέ μου???
τις βλέπεις? τις μετράς? τι παράσημα καρφίτσωσες
 πάνω στο πετσί και την καρδιά σου για να τις μοστράρεις ?
για να σε δω....! κανένα παράστημα γενναίου, κανένα ύφος νικητή....
βλέπω  μόνο έναν σακατεμένο άγνωστο στρατιώτη που δεν θυμούνται καν το ονομα του..
ίσως μια ομάδα αίματος μόνο...! πολλές οι αιματοχυσίες...άλλες τόσες οι μεταγγίσεις..!
ότι και να χεις...όσο αφόρητοι κι αν είναι οι πόνοι σου...
όσο κι αν γλύφεις τις πληγές σου σαν σκυλί παραδομένο στην επιθανάτια μοίρα του...
σε οποιον "γιατρό" η μάγο  και να ζητήσεις ίαση....
αν δεν δείς τι πραγματικά κρύβεις μέσα σου, 
αν δεν το αποδεχτείς, δεν το φροντίσεις,  
και αν δεν κάνεις κάτι για αυτό....
μια ζωή θα πετάς κόπους, ώρες, γιατρικά, μαντζούνια 
και τα λεφτά σου για να εξαγοράσεις 
μια υγεία ενός εαυτού που πια δεν θα γνωρίζεις.......

{δεν θυμάμαι αν στο πα κάποτε...μα τα ψέμματα είναι πιο πικρά για κείνον που τα λεει...
το δηλητήριο το γεύεται πρώτα το στόμα που το βγάζει....γιατι πάντα εκει θα μένει...γιατί η πηγή του είναι βαθιά ριζωμένη}

Lilith 

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

"Duets night"..Podcast - ηχογραφημένη εκπομπή 25thnov12


Αφου ότι διπλό είναι καλύτερο...
βολτάραμε μαζί ντουετίζοντας...
"Μηχαναρραφόντας" μπήκαμε σε τροχιά στη "Στρατόσφαιρα"
σε μια εκπομπή ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ που απολαύσαμε  και εμεις και εσεις...
με πολύ μουσική - μια που αντι για τις  00:00 τελειώσαμε στις 01:30, 
πολύ γέλιο, πολλά σχόλια,
και απρόβλεπτα...!

enjoy

Δημήτρης και Βίκυ

"Μηχανορραφίες" & "Στρατόσφαιρα"
στο πιο αμαρτωλό ραδιόφωνο * Sin Radio *
στην πιο τρελή παρέα..

"Flash Back Theatre" ..Podcast - ηχογραφημένη εκπομπή 18thnov12


Για όσους δεν την άκουσαν...
παραθέτω.....


Ηθοποιός σημαίνει "φως"...... 
και μεις μπήκαμε σε τροχιά theatrale..
με μια θεατρική αναδρομή, 
με ανάλογα τραγούδια και μουσικές, 
συζητήσεις, καλεσμένους....


Μαζί μας ο πρόεδρος του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας,
Δημήτρης Σίδερης...

 Vicky

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

"Duets night".....Βράδυ Κυριακής, Βράδυ Ραδιοφώνου, Γιατί "Οτι Διπλό" είναι καλύτερο!


Βράδυ Κυριακής...Βράδυ Αμαρτωλού Ραδιοφώνου...

και γω...πιστή στο ραντεβού μου..
θα μαι μαζί σας με μουσικές, λόγια, ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ
....για να μπούμε παρέα, σε τροχιά
στη δικιά μου σφαίρα..., στον δικό μου κόσμο....
Ραντεβού στις 22.00 στη "Στρατόσφαιρα μου"
στο Sin Radio
για να "βολτάρουμε" ντουετίζοντας μαζί..

γιατί  "ΟΤΙ διπλό"...είναι καλύτερο...!!!

Νωρίτερα ακούμε πάντα Sin Radio
και

Μην ξεχνάτε να κάνετε απο νωρίς login στη σελίδα του σταθμού και στη συνέχεια στη σελίδα της εκπομπής, ώστε να μπορούμε να κουβεντιάζουμε μαζί,..να μας ζητάτε αγαπημένα σας κομμάτια, να αφιερώνετε...

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

....".Και αν φευγεις...." ..Lilith

.........και αν φεύγεις απο ζωές, απο σπίτια, απο δρόμους....φρόντισε να φεύγεις πιότερο απο μυαλά και απο ψυχές, φρόντισε να φεύγεις απο αγάπες που έσπειρες...που ένοιωσες κυριολεκτικά και για πάντα.!!...φρόντισε εκει που πας...να είναι εκει που θες ... κοιτώντας τον εαυτό σου ξεδιάντροπα  με θράσος επίπονο μέσα στα μάτια και προκαλώντας τον να σε φτύσει με αλήθειες...!!!!!
μονο τότε θα χει επιτυχία η μετακόμιση σου ....



{...αλλιώς μάταιες ώρες, βαριές αλυσίδες βαφτισμένες , ποτισμένες με δάκρυα που δεν έβγαλες ποτέ σου, γυρω απο τα βήματα σου, που σέρνεις μέσα στις επιλογές σου, 

για αυτό η τιμωρία σου θα ναι το άγονο χώμα που κάλυψε το "κάθε" σου!!!}

Lilith 


Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

"και οι τοίχοι εχουν αυτιά" ..Lilith



Πρέπει οι άνθρωποι που αποφασίζουν να μπουν στη ζωη των άλλων...
να σκουπίζουν τα παπούτσια τους πριν, απο τις λασπωμένες διαδρομές σε ζωές άλλες! 
να καθαρίζουν τα χέρια που πριν ακούμπησαν πρόστυχα προηγούμενες στιγμές !
...να πλένουν τα στόματα τους απο το κολλώδες σάλιο 
που έφτιαξε το ψέμα τους η ανασφάλεια  και η διχαλωτή γλώσσα τους  
βουτηγμένη σε μια εγωπαθή ...πυώδη ύπαρξη  ...!!!! 
καλό θα είναι...να τιμούν τις μάσκες που φορούν.....! 
καλό θα είναι βγαίνοντας απο αυτή να παραδίδουν με τόλμη και αρετή το "στέμμα" που τους δόθηκε και όχι να το εξευτελίζουν λες και πρόκειται για σκούφο του τρελού ιπποκόμου.!!!!!
...να προσέχουν οταν αποφασίζουν να δραπετεύσουν απο τα  παράθυρα της ζωής αυτής, που έσπασαν  επιλέγοντας να σέρνονται υποκριτικά στα μονοπάτια αυτού που θέλουν να ονομάζουν επιλογή ζωής....να προσέχουν πάνω απο όλα τι λένε......ΤΙ ΛΕΝΕ...με το φιδίσιο στόμα τους..
αυτο που μεταλάμβανε νέκταρ και ξέρναγε χολή ...
...γιατι και οι τοίχοι εχουν αυτιά...
και οι τοίχοι ακομα..αναγνωρίζουν την ξεφτίλα ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
....και όταν ερθει η ώρα....θα πέσουν ευχάριστα να τους πλακώσουν!!

Lilith 


Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

"Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου έζησα όλη τη ζωή.." Τασος Λειβαδίτης




Ήξερες να δίνεσαι αγάπη μου..

Δινόσουνα ολάκερη

και δεν κράταγες για τον εαυτό σου


παρά μόνο την έγνοια

αν ολάκερη έχεις δοθεί..

Όλα μπορούσανε να γίνουνε

στον κόσμο αγάπη μου

τότε που μου χαμογελούσες..

Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωη μου

είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρα μου

αγαπημένη μου..

Μα και τι να πει κανείς..

Όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός

και τα μάτια σου τόσο μεγάλα..

Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου

έζησα όλη τη ζωή..

Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα

και τότε όλα τα βράδια

κι όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας..

Θάθελα να φωνάξω τ'ονομά σου,αγάπη,

μ' όλη μου τη δύναμη..

Να το φωνάξω τόσο δυνατά

που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο,

καμιά ελπίδα να μη πεθάνει..

Θε μου πόσο ήταν όμορφη

σαν ένα φωτισμένο δέντρο

μια παλιά νύχτα των Χριστουγέννων

Τάσος Λειβαδίτης

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

"Ηθοποιός σημαίνει "φως"".... μια ραδιοφωνική εκπομπή theatrale..


Ηθοποιός σημαίνει "φως"...... 
και μεις σήμερα θα μπούμε σε τροχιά theatrale..
με μια θεατρική αναδρομή, 
με ανάλογα τραγούδια και μουσικές, 
συζητήσεις, καλεσμένους....

Μαζί μας ο πρόεδρος του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδας,
 Δημήτρης Σίδερης...

Σας περιμένουμε  όλους απόψε στις 22.οο στη "Στρατόσφαιρα"
στο Sin Radio

Νωρίτερα και ΠΑΝΤΑ στο Sin Radio
ακούμε  



ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ LOGIN 
ΝΩΡΙΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ SIN 
για να  επιδοθούμε στο ανάλογο κουβεντολόι !!!


 Vicky
 

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

"Εντολή κάθετη.....ρητή....".Lilith






Εντολή.....κάθετη...ρητή.! 


απαγορεύεται κάθε βλεμματική επαφή.....!


η απευθείας βλεμματική διείσδυση θεωρείται πρόστυχη, 


με νοημα, με υπο-νόημα, με διάθεση έντονης προκήρυξης


....... με λυσσαλέα και ανεξέλεγκτη δίψα επικοινωνίας 


και γνωστοποίησης συναισθημάτων ......


οι μη ταγμένοι στον ευνουχισμό........


ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΖΟΝΤΑΙ!



Lilith 

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Η κουβέντα της ημέρας..."Ε, Θεοί....."........




«Ε, Θεοί! Αναχαιτίστε το διάστημα και το χρόνο, 
για να κάνετε δυο που αγαπιούνται ευτυχισμένους.»

Αλεξάντερ Πόουπ

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

"Μια φορά και έναν καιρό υπήρξα"...Lilith






Μια φορά και εναν καιρό.....ήταν μια εποχή!....μια άνοιξη!....εκείνη, που υπήρξα μονάκριβη, πολύτιμη....!!!
ήταν τότε που κάθε ανάσα σου στόχευε στην πραγμάτωση του σμιξίματος των κορμιών μας, κάτω απο ουρανούς αστροποικιλτους...

ήταν τότε που τίποτα δεν είχε σημασία αν ο ίδιος αέρας δεν γέμιζε τα πνευμόνια μας. Ήταν τότε που ήσουν παρών όπου ήμουν..που με είχες λάβα και σε είχα θάλασσα και που σε κάθε μεταξύ μας άγγιγμα, άλλαζαν οι χάρτες..

ηταν τότε που τα μάτια σου λιγωμένα  στάλαζαν έρωτα μέσα στα δικά μου, που δεν βαστούσα μακριά σου..., που ήσουν όπου ήμουν, και που ήμουν μέσα σου  κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, σε κάθε σκέψη...
ήταν τότε που η ανάγκη να έχουμε ο ένας τον άλλο ήταν αδήριτη ..τυραννική..ανυπόφορη...! 
Τότε που ο θαυμασμός σου ακουμπούσε πάνω σε κάθε  "οτι" μου...

τότε που μου λεγες πως τα λόγια ....τα δικά σου λόγια, δεν σου φταναν για να φτιάξεις το περίγραμμα μου και μονο μια λέξη ψέλλιζες..."μονάκριβη μου.."
τότε που ήθελες να ζήσεις τα "θέλω" μου και να τα κάνεις αλήθεια ακουμπισμένη στα χέρια μου....! 

ήταν τότε που πίστευες πως ολα του κόσμου τα καλά, ορατά και αόρατα, αν μου προσέφερες  πάντα θα αξίζω περισσότερα....ότι όλα σου θα είναι λιγότερα και απο το λίγο μου...!

τότε που δεν σε προστάτευα απο τους δαίμονες σου αλλά πίστευα στην δύναμη σου να τους αντιμετωπίσεις ....και ευγνωμονούσες τους θεούς για την ύπαρξη μου, που μου λεγες πως θα με λατρεύεις όσες ζωές κι αν ζήσεις..

τότε που με είχες θησαυρό σου...

τότε που δεν μπορούσαμε να αναιρέσουμε οτι μας ξεπερνούσε..και οτι μας όριζε.....

εσύ και εγω.....αέναη ενέργεια, ασταμάτητη λειτουργία  σε ενα σύμπαν μικρό....που δεν μας χωράει.....! 

Μια φορά ζεί κανείς κάτι τέτοιο...αν είναι τυχερός...αν είναι καταραμένα ευλογημένος....

Μια φορά και έναν καιρό υπήρξα μονάκριβη, πολύτιμη.....θυμάσαι??? μα τι λεω....πως να ξεχάσεις...!..δεν μπορείς....! δεν θες!.....ποτέ δεν θα μπορέσεις...γιατί ποτέ δεν θα θελήσεις...!!!!

τι κι αν τα μάτια σου κοιτάζουν αλλού...η ψυχή σου ΠΑΝΤΑ θα θωρεί τη δική μου... γιατί της ανήκεις...


Lilith



Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

"Women in Love" Podcast...ηχογραφημένη εκπομπή 11thNov12

 Κόντρα σε ότι και όσους δεν μας θέλει ερωτευμένους, κόντρα σε κατεστημένα, "πρέπει" και "μη", κόντρα σε βασκανίες, γλωσσοφαγιές, μαύρα μάγια, άσπρα μάγια, μαύρα μούρα και τα σχετικά....μα πάνω απο όλα 
κόντρα σε εναν πολυ - επιδιδόμενο 
σεξουαλικώς ανάδρομο Ερμή.......
η εκπομπή βγήκε ...και απο οτι φάνηκε με μεγάλη επιτυχία...! 

σας την σερβίρουμε λοιπόν, παρέα με ενα φοντανάκι, 
αλκοόλ άφθονο - αψέντι κατά προτίμηση - και μια δωδεκάδα ξυραφάκια..!

enjoy darlings..

"Women in Love" στην Στρατόσφαιρα μου
και στο  Sin Radio




  1. Woman in Love – Barbra Streisand
  2. Unforgettable – Aretha Franklin
  3. Someone like you - Adele
  4. Total eclipse of the heart – Bonnie Tyler
  5. Where do I begin (love story) – Shirley Bassey
  6. Vorrei - Silva Grissi
  7. Fever – Peggy Lee
  8. To Sir with Love - Lulu
  9. The power of love – Jennifer Rush
  10. I Can’t live – Mariah Carrey
  11. I who have nothing – Shirley Bassey
  12. So sad – Marianne Faithfull
  13. Je suis malade – Lara Fabian
  14. Je t’aime – Lara Fabian
  15. My All – Mariah Carey
  16. Un break my heart – Toni Braxton
  17. I will always love you – whitney Houston
  18. Take my breath away – Berlin
  19. The very first time - Robin Beck
  20. No Ordinary love – Sade
  21. I Put a spell on you – Nina Simone
  22. Miss you like crazy – Natalie Cole
  23. Tell him – Barbra Streisand , Celine Dion
  24. Stop – Sam Brown 
  25. Me voy – Yasmin Levy
  26. Butterfly – Sylvia Powell
  27. I guess I loved you – Lara Fabian
  28. Somewhere – Anneke van Giersbergen
  29. Un ano de amor – Luz Casal
  30. How do I love thee, Sonnet 43 - Elizabeth Barret Browning


 Vicky 

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

"Woman in Love".....Κυριακάτικη βραδιά ραδιοφώνου!!!




"I love thee with a love I seemed to lose With my lost saints.

 I love thee with the breath, Smiles, tears, 

of all my life

and, if God choose,

I shall but love thee better after death."

Elizabeth Barrett Browning
(Sonnet 43)


Βράδυ Κυριακής....βράδυ ραδιοφώνου...
και μεις θα είμαστε εδω, στο Sin Radio με διάθεση ερωτική, 
με άρωμα γυναίκας...!!!!
Ερωτευμένες γυναίκες 
θα μας βάλουν σε τροχιά 
με στίχους και μελωδίες μοναδικές, 
αξέχαστες, αγαπημένες...!!!!

Ραντεβου στον αέρα λοιπόν........!!!

μην ξεχνάτε να κάνετε νωρίτερα εγγραφή στη σελίδα του Sin 
ωστε να μπορούμε να σχολιάζουμε και γραπτώς κατα τη διάρκεια της εκπομπής....!!!

Vicky 


Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

--Εράσμια των Αντιθέτων Μάχη--...Μικρός Παίς




--Εράσμια των Αντιθέτων Μάχη--

Ο επισκέπτης του Θόλου σε πλήρη ακινησία αποφάσισε πως ήλθε η ώρα να επιστρέψει και για πρώτη φορά δεν τρεμόπαιξαν τα βλέφαρα.
"Ακόμα και το χέρι ν' απλώσω αδυνατώ να σ' ακουμπήσω, πόσο πλάι σου να σταθώ..."
"..."

Εκείνη τον είδε να φεύγει, ν' απομακρύνεται για χάρη της σιωπής. Ένα ψυχρό βλέμμα του 'ριξε μόνο συνεχίζοντας τον χορό και το παιχνίδι που έμαθε από μικρή στις σκοτεινές αίθουσες.
..όμως, οι σκιές στον τοίχο έδειχναν την κορυφή του κωνικού προσωπείου του να ακουμπάει το δικό της..
Δεν έφυγε ποτέ!

Όταν έγινε αντιληπτή η σκιά του και η στάση του χαμηλωμένου προσωπείου ως ένδειξη υποταγής, σταμάτησε τον περίπατο του χορού της και μ' ένα απότομο χαμήλωμα του κορμιού της έκανε μια περιστροφή με το δεξί πόδι να καταλήγει αιχμηρό και μεταλλικό, χώρισε και απέσπασε το πάνω μέρος των τειχών, ώστε το φως να εισέλθει και να χαθεί η σκιά...
.. με την επαναφορά της στάσης της, είδε τώρα την σκιά εντονότερη να διαγράφεται και ένιωσε ένα βλέμμα πάνω της, σταθερά χαμήλωσε πάλι στην αρχική ένδειξη υποταγής κι ακούσματα από το πέταγμα και το κελάιδισμα πουλιών, εισήλθε στον χώρο..

Η θέση του της έγινε αντιληπτή και με τακτικό βηματισμό τον πλησίασε σε απόσταση ενός προσώπου. Του χαμογέλασε κι έμεινε μια στιγμή να ταλαντεύεται στις σκέψεις της..
Τινάζοντας πίσω το κορμί της και δημιουργώντας γέφυρα με το σώμα της, εκείνος σήκωσε το ένα χέρι με την λεπίδα ως φυσική προέκταση και απέκρουσε το λάκτισμα της.. στην συνέχεια τις μακριές λεπίδες από τα δάκτυλά της τις σταμάτησε ακριβώς λίγο πριν τα κλειστά του μάτια. Κάτω απ' το προσωπείο εκείνο, της χαμογέλασε, ακούμπησε την λεπίδα στο σαγόνι της, απαλά, στην άκρη του.. πλησίασε λίγο περισσότερο, τα προσωπεία ήταν μια ανάσα το ένα από τ' άλλο. Αυτή πίεσε το σαγόνι της στην αιχμηρή λεπίδα κι εκείνος τράβηξε το χέρι απότομα μακριά της...
Ηττήθηκε, αλλά θα περιμένει..

Απομακρύνθηκε με τις κινήσεις των άστρων στον χορό της και παίζοντας με παιδικούς βώλους, μέχρι που απότομα γύρισε προς την σκιά του και σφίγγωντας τα χέρια με δύναμη, φωνάζοντας του είπε.. "Δεν μπορείς να μ' έχεις.. ποτέ δεν θα γίνω δική σου"..
Η δύναμη της φωνής της πλέον θρυμμάτισε ότι είχε απομείνει από τους τοίχους. Στον κόσμο παντού έγινε αισθητό ένα κενό ήχου που προμήνυε μεγάλες αλλαγές..
Έμεινε να κοιτάζει το κομμάτι του τοίχου που απέμεινε.. ακριβώς το σχήμα της σκιάς, που είχε αρχίσει τώρα να παίρνει μορφή.. ξεπρόβαλλε σταδιακά από το επίπεδο σημείο, απ' το στήθος της μορφής σαν το αίμα που απλώνεται σε ύφασμα που δένει πληγή, άρχισε η αλλαγή χρώματος της ενδυμασίας, φτάνοντας στο προσωπείο και ολοκληρώθηκε ακριβώς την στιγμή που η μορφή έκανε πλήρως την παρουσία της στο αισθητό.
Μέσα απ' τα ερμητικά κλειστά μάτια του ένα δάκρυ πότισε το λευκό υφασμάτινο προσωπείο του... κι ένα μειδίαμα έκανε την εμφάνιση του...
Εκείνη με τη σειρά της αντέδρασε γρήγορα πετώντας τις εννέα λεπίδες από τα δάκτυλά της, κράτησε μία για να δώσει το τέλος του.. 

Όταν προσπαθείς να μειώσεις κάτι στην έκτασή του ως πάθος εντός κατ' επανάληψη, κάθε αποτέλεσμα που καταλήγει να έχει το υποκείμενο, είναι η διαιώνιση του. Το μέγεθος του δεν αλλάζει.
Το στοιχείο του απείρου έμενε αναλοίωτο σε όσα ένιωθε γι' αυτήν. Πάλευε κάθε φορά να τα ελαττώσει, ενώ ήξερε πως είναι αδύνατον. Περισσότερο το έκανε για να μη τη χάσει απ' τη σκέψη του. Την ήθελε για πάντα στο βάθος του νού και της ψυχής. Ενώ λύπη θα 'πρεπε να του προκαλεί το γεγονός πως δεν θα την έχει ποτέ δική του, έβρισκε πάντα τους λόγους να της χαρίσει χαμόγελα, παρά την απόσταση των προσωπείων...
Ακόμα δεν είχε αποφασίσει αν θ' άφηνε τις λεπίδες να καρφωθούν πάνω του και για ποιόν λόγο να μη το κάνει..!

"Αφού έτσι το θες.." ήταν η σκέψη που της έστειλε κι αντήχησε στο μυαλό της.
Επιτρέποντας στις λεπίδες να συνεχίσουν την πορεία τους, μετέφερε τις απεικονίσεις τους πάνω σε μια παγωμένη λίμνη που την φώτιζε μια σειρά από αστέρια, όπως ακριβώς η αντανάκλαση της που απεικονιζόταν μέσα του για τον άψυχο κόσμο στο αισθητό και η αντίθεση που έδινε μία ελπίδα μόνο. Εκείνη.
Με ασύλληπτη ταχύτητα βρέθηκε μπροστά της και την έπιασε σφιχτά από την μέση σηκώνοντας την ψηλά. Ο αριθμός αστέρων του Ουρανού αυξήθηκε σε βαθμό που όλα γύρω απ' τα δύο σώματα πήραν το χρώμα της φλόγας.
Εκείνη, παρορμητική κι όμοια μ' αυτόν, αφαίρεσε το προσωπείο της και τράβηξε το δικό του πάνω. Τα δύο βλέμματα συναντήθηκαν για πρώτη φορά κι ενώθηκαν. Το δικό του, μαγνητισμένο, εγκλωβίστηκε στην άβυσσο του δικού της, μια θέρμη των περικύκλωσε και τον έκανε ένα μ' αυτήν. Το πάθος του πλησίαζε επικίνδυνα τον θάνατο του είναι του. Ότι ζητούσε απο 'κείνη...
"Στο τέλος θα σε νικήσω" του είπε ψιθυριστά.
"Το ξέρω.."

Δίχως την αναμονή της στιγμής, τα χείλη της άγγιξαν τα δικά του, δεν περίμενε ανταπόκριση, πώς άλλως τε θα γινόταν αυτό, τον είχε πιάσει στο αδύνατο σημείο του. Αδυσώπητο χτύπημα η επαφή τους για εκείνον, είχε αρχίσει ήδη να αποδυναμώνεται, του απορροφούσε τη δύναμη της άρνησης για την αποδοχή του αισθητού κόσμου. 
Οι πάγοι άρχισαν να θρυμματίζονται κι αντί να παραμείνουν στην επιφάνεια της λίμνης, ανυψώθηκαν από την ένωση των σωμάτων προς τον Ουράνιο Θόλο αντανακλώντας την μοναδικότητα της οντότητας των δύο. Την εμορφιά της καταστροφικής έλξης των, το πλήρωμα των πάντων σε ουσία και η δημιουργός αρχή σ'έμπνευση. Ένα δάκρυ κύλησε από εκείνην και από τη γεύση που έμεινε σε συνδιασμό με το δικό του, τα κοσμήματα του άυλου σύμπαντος, εκείνοι οι σκοτεινοί κοσμήτορες των αστρικών συστημάτων, έφτασαν σε οργασμό κάλλους ορίζοντας απ' την αρχή τις κινήσεις των ατόμων.
Τα σώματα βρίσκονται και περιστρέφονται μετέωρα. Ακολουθούν βηματισμούς έναστρου ουρανού, ελκτικών παντοδύναμων κανόνων. Σ' όλη την επιφάνεια της λίμνης πλέον, κατάσπαρτα δάκρυα άρχισαν να ριζώνουν και να παίρνουν τη μορφή ανθών, ευωδιάζουν με πόνο και θλίψη τις κραυγές του έρωτά τους. 
Με την γνώση του παρελθόντος που εξηγείται απ' το παρόν, εκείνη επικαλέστηκε τις χοηφόρες που κουβαλούν τα κεντήματα ψεύδους όλων όσων αποδέχτηκαν την παραπλάνηση και πήραν μέρος, ενάντια στην περιήγηση Θείων μονοπατιών.
Τα κομμάτια πάγου που αιωρούνταν, αυτόματα άρχισαν ν' αναπτύσσουν βαρύτητα και να πέφτουν με δύναμη..
Μισός εαυτός πια, την κοίταξε λυπημένος. "Φίλα με..".
"..." Η σιωπή πλημμύρισε τα μάτια του αλλά πρόλαβε να δει και να νιώσει τον κίνδυνο από την απειλή. Ένα κομμάτι πάγου, κοπτερό λεπίδι των ονείρων, με προορισμό εκείνη, βρισκόταν μια ιδέα απ' το τέλος της και απλά ύμνησε το Παν για την επαναφορά τους στο σημείο, στον χρόνο, στον βωμό των ιδεών του, αλλά κι εκείνης που λάτρεψε σαν έννοια, Εκείνην που μυθοποίησε η ψυχή του με αγάπη και η εικόνα της έγινε δεκτή στους αστερισμούς.
Η αλλαγή κι η επιστροφή ήταν απότομη. Πίσω, εκεί που ξεκίνησαν όλα. Την είχε στην ασφάλεια της αγκάλης του αλλά οι λεπίδες της, κοιτούσαν τώρα τη πλάτη της. Πρόλαβε να της ψιθυρίσει κάτι στο αυτί και με μια κίνηση την πέταξε μακριά του δεχόμενος τις εννέα λεπίδες στο στήθος του, ένα τελευταίο χαμόγελο άφησε κλείνοντας τα μάτια και ξάπλωσε ηττημένος. Νικητής επιτέλους και κάτοχος του νοήματος.
Τον κοίταζε τρομαγμένη πλησιάζοντας τον και ξαφνικά το γέλιο της ακούστηκε στα πέρατα του γνωστού κόσμου. Οι κλειδωκράτωρες των αιθουσών, κόρες των αφρισμένων κυμάτων, σήκωσαν ψηλα το κεφάλι καθώς συγκρατούσαν τα δάκρυα τους. 
Στο πρόσωπό της διαγράφεται ξεκάθαρη η χαρά της τώρα κι έσκυψε να τον κοιτάξει... 
"Σε νίκησα" του είπε με σβησμένη φωνή και κρατώντας στα χέρια το τρόπαιο της, το προσωπείο εκείνου, σηκώθηκε να φύγει.. Μόλις είχε απομακρυνθεί μερικά βήματα και σταμάτησε, γύρισε το κορμί ελάχιστα δεξιά και το κεφάλι.. δακρύζοντας του ψιθύρισε,
"Κι εγώ.."

-Μικρός Παίς-

"Οι εραστές"....Τ. Λειβαδίτης








Οι εραστές είναι ακριβά, 
ένδοξα κύπελλα, 
όπου ο ένας πίνει τον άλλον...! 

Το πρωί πηγαίνουν σε ολοπόρφυρους, 
βασιλικούς δρόμους
και το βράδυ πλαγιάζουν σε κρεβάτια κι από θρύλους πιο βαθιά...!

Κι αν καμιά φορά τους δεις να παραπατάνε 
ή να παίρνουν μονοπάτια άγνωστα και μυθικά...! 
Μην ξαφνιαστείς, 
γιατί οι εραστές είναι τυφλοί, 
με τα ωχρά τους βλέφαρα κλειστά 
ο ένας απ' τη λάμψη του άλλου..! 

Οι εραστές δε βλέπουν, 
μόνο αγγίζονται, 
μα οι ρόγες των δακτύλων τους είναι τα ίδια τα πελώρια, 
τα πάντα έκπληκτα, μάτια του Θεού...! 


"Τάσος Λειβαδίτης" 



Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

"Είπα"....Lilith




Είπα να σου γράψω μα μετά σκέφτηκα πως δεν ξέρεις να διαβάζεις....

Είπα να σταθώ μπροστά σου με θράσος, να με ρουφήξει η ματιά σου...όμως τη γυάλινη όψη της εκει που καθρεφτίζομαι.. αντίκρυσα, αντι την ψυχή που μ' άφηνες να κοιτάζω ώρες ολάκερες, όπως μονο εγω μπόρεσα και θα μπορέσω ποτε.

Είπα να σου ζωγραφίσω τη ζωη με τα δικά μου χρώματα...με αυτά που ζωγράφιζα τις νύχτες σου, όταν τα λόγια και το κορμί μου λάτρευες και προσκυνούσες...όμως νομίζω πως πια δεν αναγνωρίζεις κανένα χρώμα του κόσμου τούτου....

Είπα να κρεμαστώ στο λοβό του αυτιού σου...και να σου τραγουδήσω σκοπό δικό μας.....μα μετά θυμήθηκα πως το τραγούδι μου....τραγούδι των σειρήνων ήταν για σενα που λάξευε με μάγια, με λόγια, με αγγίγματα, με πνοές τις πιο μοναδικές στιγμές της ζωής μας.....

Είπα να αγγίξω την φλέβα κεινη του χεριού σου που χορδή μου θύμιζε  για μένα όταν χτυπούσε, όταν μέσα της θέριευε ο πόθος και το πάθος, και με αίμα και λύτρωση πότιζε τους αδένες μας που σχημάτιζαν εκρήξεις... 

Είπα να ακουμπήσω ξεδιαντροπα τα χείλη σου με τα δικά μου και πνοή να δώσω σε ότι, σε ύπνο ίσως εχει πέσει....

Τέλος ....Είπα να κάνω κατι που δεν κατέχω,  που δεν νογώ και  που δεν είμαι εγώ, ..κάτι δανεικό !!!!.

....να κανω τα πάντα για να σε διεκδικήσω!
...γιατι μπορώ!
....γιατι θέλω!
......γιατι αξίζει - εις!
....χωρις να υπολογίσω τίποτα!
...κανέναν πόνο!
.. καμία απώλεια! 
..κανέναν θάνατο!
.....θα μπορούσα...ΜΠΟΡΩ....

 είπα όμως κοιτάζοντας σε...πως...δεν χρειάζεται....
δεν θα χρειαστεί ποτέ...!!! 
εχει γίνει ηδη...!! χωρίς να το θέλω! χωρίς να το προσπαθήσω!
χωρίς καν να το ξέρω σε έκανα ΔΙΚΟ ΜΟΥ για πάντα...
όπως με έκανες και συ...!!
μου ανήκεις λοιπόν...
...μπορείς να φύγεις ....



Lilith 

................για να αγοράσω πια την ανάσταση σου..........Κική Δημουλά



Θα άρπαζα..θα έδιωχνα..θα ανέβαζα..
θα ποδοπατούσα...θα φοβέριζα...θα σκόρπιζα...
θα νόμιζα..θα γκρέμιζα και σε τρεις μέρες θα ξανάκτιζα...
Θα με τρεμαν οι στερήσεις

Για να μπορέσω έτσι θρασύτατα ισχυρή ν'αγοράσω πια


__________την ανάστασή σου_________

Κ.Δημουλά

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Όταν απαρνιέσαι, απλώς καταπιέζεις.....


Όταν απαρνιέσαι, απλώς καταπιέζεις

Όταν απαρνιέσαι κάτι, πιέζεις τον εαυτό σου να εγκαταλείψει πράγματα. Και όποτε κάνεις οτιδήποτε με πίεση, στην πραγματικότητα δεν εγκαταλείπεις τίποτα. Αυτό που απαρνιέσαι, πηγαίνει βαθύτερα μέσα σου, στο ασυνείδητό σου. Γίνεται μεγαλύτερο πρόβλημα από ό,τι ήταν προηγουμένως.

Τώρα θα προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια με διαφορετικούς τρόπους, με διαφορετική περιβολή, με διαφορετικές μάσκες – και μπορεί να μην είσαι καν σε θέση να αναγνωρίσεις πως είναι το ίδιο πράγμα που απαρνιέσαι. Είναι βέβαιο όμως ότι θα εμφανιστεί – και μάλιστα με ένταση.

Εσύ του έχεις δώσει αυτή την ένταση, πιέζοντάς το, σπρώχνοντάς το μέσα στο ασυνείδητο. Όταν πιέζεις κάτι, το δυναμώνεις και το κάνεις έναν εχθρό κρυμμένο μέσα σου – βαθιά μέσα στο σκοτάδι – οπότε γίνεσαι πιο ευάλωτος σ΄αυτό.

‘Οταν βρισκόταν στο φως, ήσουν λιγότερο ευάλωτος. Όταν απαρνιέσαι, απλώς καταπιέζεις!!!

Osho....
"Λόγια ενός ανθρώπου πέρα από τις λέξεις"
(μέγας δάσκαλος)



Όσοι αμαρτωλοί προσέλθετε...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

οι άλλοι να φύγετε ...να πάτε αλλού....! 
το κουβαδάκι σας και σε άλλη παραλία. 
Γιατί εμείς οι τρελλοί παραγωγοί του Ραδιοφωνικού 
αμαρτωλοχώρου δεν αντέχουμε τα δήθεν, 
τα οικτρά copy-paste...και τα "νερόβραστα"...
Είμαστε ξεχωριστοί ο καθένας για το λόγο του!!! 

Ανατρεπτικοί,
Πιπεράτοι, Μπλέ, Λιλά, Λουστραρισμένοι, Διαβολικοί, Ασυνάρτητοι,
Στρατοσφαιροφευγάτοι, Μηχανορράφοι και ότι άλλο ασυνήθιστο.. 

και για του λόγους του αληθές....:

Σας παραθέτω links απο τις εκπομπές του αμαρτολοχώρου μας










οι υπόλοιποι παραγωγοί .....ON THE WAY...(lookin forward guys).!!!!





"Ποθώ το στόμα σου ~ Anhelo su boca" ....Pablo Neruda


Ποθώ το στόμα σου
Anhelo su boca

Ποθώ το στόμα σου , τη φωνή , τα μαλλιά σου ,
Σιωπηλή πεινασμένη ενεδρεύω στους δρόμους ,
Το ψωμί δεν με τρέφει , η αυγή με ταράζει ,
Αναζητώ τον υγρό ήχο των βημάτων σου όλη μέρα .

Ορέγομαι το λαμπερό σου χαμόγελο ,
Τα χέρια σου το χρώμα του άγριου σιταριού ,
Ορέγομαι τα χλωμά πετράδια των νυχιών σου ,
θέλω να καταφάω το δέρμα σου σαν ολόκληρο αμύγδαλο .

Θέλω να καταφάω την ηλιαχτίδα που τρεμοπαίζει στην ομορφιά σου ,
Τη μύτη , άρχοντα του αλαζονικού σου προσώπου ,
θέλω να καταφάω την φευγαλέα σκιά απ τα ματόκλαδα σου .

Και περπατώ πεινασμένη οσφραινόμενη το λυκόφως ,
Ψάχνοντας για εσένα , και τη ζεστή σου καρδιά ,
όπως το πούμα στη χέρσα ερημιά.

Pablo Neruda
(λατρεμένος παιδιόθεν)


Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

"Τρελοπαρεϊζοντας στον Αμαρτωλοχώρο" podcast ηχογραφημένη εκπομπή 4Nov12


"Τρελοπαρεϊζοντας στον Αμαρτωλοχώρο" 
podcast ηχογραφημένη εκπομπή 4Nov12

Για όσους απο εσάς τη χάσατε η απλά γουστάρετε μια επανάληψη, 
ηχογραφημένη η  εκπομπή της Κυριακής 4Nov12,
 που μπήκαμε σε τρελοτροχιά....αμαρτωλήηηηηη!!!!

Σας ευχαριστώ που κάνατε και τούτη τη βόλτα ξεχωριστή....

Ραντεβού την Κυριακή.....11Nov12, για να απογειωθούμε παρέα...
γιατί μαζί τα καταφέρνουμε τέλεια..





Playlist 4/11/2012 

1. She drives me crazy – Five young cannibals
2. Crazy – Gnarls Barkley 
3. Need you tonight – INXS 
4. Μαγικό χαλί – Locomondo 
5. Perfect world – Gossip 
6. Californication – Red Hot Chilli Peppers 
7. Me and my monkey – Robbie Williams 
8. Hurt – Johnny Cash 
9. It’s a sin – Pet Shop Boys 
10. Libertango – Grace Jones 
11. Μαγικός χορός – Τρίφωνο 
12. Εσυ δεν ζεις πουθενά – Μπλέ 
13. Beds are burning – Midnight oil 
14. Like the way I do – Melissa Etheridge 
15. Jump – Van Halen 
16. Abracadabra – Steve Miller band 
17. I want to break free – Queen 
18. Such a shame – Talk Talk 
19. Kryptonite – 3 doors down 
20. Easy Livin – Uriah Heep 
21. I come Undone – Jennifer Rush 
22. Sweet sixteen – Billy Idol 
23. Enjoy the silence – Depeche Mode 
24. Mad about you – Hooverphonic 
25. Pour Some sugar on me – Def Leppard 
26. Why I had to fall in love with you –Dimension 
27. Every you and every me - Placebo

"Ενας νόμος άγραφος #2 "...Lilith



Η "δήλωση" - εκδήλωση της αδυναμίας ενος ατόμου, της εμφάνισης εαυτού ως πλέον ευάλωτο όν, χωρίς ευθύνες - ΚΑΤΑ ΒΟΥΛΗΣΗ & ΚΑΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ -  και η αυτολύπηση του
είναι ο μεγαλύτερος,  έμμεσος και πιο πρόστυχος εκβιασμός που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να κρατήσει κοντά του ότι δεν αντέχει να χάσει....

όταν όμως αυτό θα πάψει να είναι αρκετό, και να λειτουργεί...
τότε βρίσκει μυριάδες τρόπους 
που υπογράφουν κακία πάνω σε ότι νόμιζε πως αγαπούσε και τον συμπλήρωνε, 
κάνοντας το παν για να τον πονέσει και να τον καταστρέψει αφου δεν θα το έχει πια...!!!


Lilith

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012

"Καταδικασμένος"..... Lilith



Ξέρεις πως λένε αυτούς που προσπαθούν να ξεφύγουν απο αυτό που νοιώθουν, αγάπη μου ...;;;;

Καταδικασμένους.......

έτσι αν θες, επέλεξε  να πορευτείς  στο πιο μεγάλο μας ακρόνειρο..
εκείνο το μετέωρο.....το πολύχρωμο, που τα "σ'αγαπω" μας κρέμονται απο τα αυτιά ενός θεού, 
που φωτίζουν τα μάτια του, χρωματίζουν τα χείλη του....
Κράτησε κόκκινη ομπρέλα για να μην βραχείς απο τις ίδιες τις επιθυμιές σου...

με φόβο.....με άγονη ματιά.....με πνοή βαριά  απο στήθια που φιλήθηκαν με πάθος, απο χείλια που χιλιοτραγούδησαν ιερές μελωδίες, που πρόσφεραν υποταγή σε σκοπούς ζωής..

με πόνο...για ιστούς σωματικούς  που μπλέχτηκαν μεταξύ τους και γίναν ένα όν,
πρωτόπλαστο....που κανένας κλώνος  του δεν θα ' ναι άξιος...ΠΟΤΕ...

με χέρια που κρατούν μύρα και ανεμώνες για να προσφέρουν
 σε ότι ζητείται να νεκρωθεί....

έτσι...σε μια τέτοια καταδίκη...για μια τέτοια "γιορτινή" βόλτα ζωής
φόρεσε τα καινούργια σου παπούτσια και την καλή σου φορεσιά,
μήπως έτσι μπορείς να ξεγελάσεις την μνήμη 
που χει ριζώσει μέσα σου, θυμίζοντας σου κάθε λεπτό
το κόστος του να χάσεις ότι μοναδικά και απόλυτα σου χαρίστηκε 
και καταδικάστηκε σε αγάπη τυφλή και  αιώνια.

Ξέρεις πως λένε αυτούς που προσπαθούν να ξεφύγουν απο αυτό που νοιώθουν, 
αγάπη μου ...;;;;


Καταδικασμένους.......



Lilith