ώρες ατέλειωτες θα μπορούσα να περάσω ακουμπώντας το κεφάλι μου στα γόνατα σου.......με μόνο σκοπό να σου περιγράφω τι βιώνει η ύπαρξη μου, κείνες τις ώρες, τις ώρες που η έλλειψη της κάθε σου υπόστασης, με ακουμπάει...
χιλιάδες λέξεις μα μια εικόνα μόνο...κορμί κέρινο αυτό που ζέσταινες με το χνώτο της λατρείας σου, που ακουμπούσες με δεός, με λύσσα, με οδύνη, με κραυγή πως σου ανήκει...πάνω σε παγωμένο μαρμάρινο τραπέζι....! τεμαχισμένο.., απο καυτές λεπίδες ενος βασανισμένου "αν"...που δεν του χαρίστηκε ρανίδα ευκαιρίας...! σάρκες ξεφτισμένες, κουρελιασμένες, ποτισμένες χρεωστικά που έθεσαν θεοί αφου οι δαίμονες μας είχαν βασιλιάδες τους.....!κομμάτια αιμάτινα που θα στραγγίζουν "ισως" στις λεκάνες των "πρέπει"...κορμί δικό μου....μα πιότερο ΔΙΚΟ σου για πέρα απο κάθε ελάχιστο "πάντα"....
Κανείς δεν θα καταλάβει ποτέ...ίσως ούτε και συ...πως κείνες τις ώρες...τις ώρες που εκ-λείπεις .......κάθε όποτε η έλλειψη σου με ζυγώνει...ένας ολάκερος κόσμος απαρνιέται τους λόγους του...
Lilith
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
.....μπήκαν σε τροχια......!!!