ΕΓΩ.......

Η φωτογραφία μου
Καπου εκει στον κόσμο.., ΣΤΡΑΤΟΣΦΑΙΡΑ, Greece
και όπως όλοι ετσι και γω....είμαι στον κόσμο μου! Στη δική μου σφαίρα, ατμόσφαιρα και στρατόσφαιρα! Κοινώς "εχω μπεί σε τροχιά"..οχι γιατι ήθελα απαραίτητα..αλλά ίσως γιατι με βάλανε!ετσι λοιπόν καθισμένη αναπαυτικά πάνω στη μαγική μου ιπτάμενη σκουπα (γιατι εγω ναι...με "σκουπα" επελεξα να σεργιανίσω τον κόσμο) και μελετώντας ξόρκια και συνταγές με μαντζούνια για να κάνω τον "κόσμο" μου καλύτερο, σας καλωσορίζω!!!! Σημείωση μου: Για να "πουλήσεις" πνεύμα,πρέπει να το χείς!......Lilith

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Όταν ένα ταξίδι τελειώνει......"Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ"...τίτλοι τέλους



Eίναι απο κείνες τις ώρες  που  γυρίζεις απο ενα ταξίδι και νιώθεις την αγαλλίαση του "home sweet home επιτέλους"...μα συνειδητοποιείς ότι ενα κομμάτι σου λείπει.!!!

Κάθεσαι λοιπόν στην πολυθρόνα σου αναπαυτικά και λες.."βρε τι ωραία που περάσαμε....με αυτό, με το άλλο, στεναχωρηθήκαμε λίγο με εκείνο, αλλα και τι εγινε..."...! Ετσι λοιπόν και γω...κάθομαι στην αναπαυτική μου πολυθρόνα και συλλογιέμαι...

"Τι ταξίδι και τούτο"....." τι μαγεία...τι μου χάρισε......τι μου πήρε".....με λίγα λόγια απολογισμός δηλαδή...! Μαγεμένη ακόμα λοιπόν και με μια γεύση πικραμύγδαλου στα χείλη αραδιάζω δυο κουβέντες μια που..... scipta manent..!!

Σε τούτη λοιπόν τη "βόλτα" αντάμωσα πολλους ανθρώπους....! με όσους άξιζαν συνεχίσαμε παρέα...και θα συνεχίσουμε....όσοι χάθηκαν στην πορεία...αυτο ίσως τους άξιζε...!

 Το "ταξίδι" τούτο μέσα στα βαθειά νερά του Έντουαρτ Άλμπη ήταν το ομορφότερο που εχω κάνει και το πιο δύσκολο να το αποχωριστώ. Ούτε που φανταζόμουν πόσο πολυ θα το λάτρευα! Εχω ανάγκη λοιπόν να πω δυο λόγια...μερικά "ευχαριστώ" σε αυτους που κάνανε το ταξίδι αυτό να ΑΞΙΖΕΙ όσο κανένα άλλο! 

Γιώργο Πέλλα ...Νικ μου...σε ευχαριστώ για τις συντροφιές που μου' κάνες στους γύρους του "θανάτου" ...στην αρένα της Βιρτζίνια. Βάλε δύναμη και διάρκεια στις αντοχές σου..θα σου χρειαστούν όσο μεγαλώνεις...! ;)

Μαρία Παπαϊωάννου .....Χάνυ .....τιμή μου...που συνεργάστηκα μαζί σου! που μαζί πλαγιάσαμε σε σπασμένα γυαλιά στα πλακάκια του "μπάνιου" για να γεμίζουν τα μάτια ακάνθινες εντάσεις. Είσαι χαρισματική, μοναδική και θα προσδοκώ και θα ελπίζω κάθε δουλειά μαζί σου. Δηλώνω θαυμάστρια σου....!

Δημήτρη μου....My George...... με τι να σε ευχαριστήσω??? και πως....? που με τίμησες με την εμπιστοσύνη σου να είμαι μέρος του ονείρου που είχες εδω και 30 χρόνια...?! που πίστεψες σε μένα και στην όποια μηδαμινή δυνατότητα μου που κατάφερε να γίνει κάτι....? Που έγινες ο Τζώρτζ που χω ανταμώσει στη ζωή μου....? Που με έκανες να δω πράγματα χωρίς κανένα φόβο και καμία αναστολή...? Για ποιο απο όλα και για όλα μαζι!!!!

Μόνικα...ευχαριστώ.....για την εμπιστοσύνη, τη δύναμη και τη διδασκαλία σου! Θησαυρός ανεκτίμητος....! 

Ομάδα του Θεατρικού Ομίλου Ερμιονίδος...και ξέρουν πολυ καλά ποιοι είναι μεσα σε αυτήν! (Γρηγόρη, Αντώνη, Ναταλία, Σωτήρη, Ιωάννα, Ματίνα, Τέτα, Έπη, Ευτυχία, Τόνια, Λίτσα, Κική, Ηρώ, ΒΙΒΗ, Γιώργο, Βασίλη, Ελένη, Μαρίνα, Κική - αν ξεχνάω κάποιους απολογούμαι-)!!!! Σας ευχαριστώ απο καρδιάς για τα λόγια, για την ενέργεια σε κάθε παράσταση, σε κάθε πρόβα σε κάθε βήμα τούτης της προσπάθειας....!! Είσαστε πολύτιμοι!!!!!!

Φίλοι και θεατές....η αγάπη σας....μοχλός κινητήριος για να πάμε παρακάτω....!!!!

Πιο πολύ όμως θέλω να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που ΔΕΝ πίστεψαν σε εμας...που ΔΕΝ μας στήριξαν....που τους νίκησε η μικροψυχία και η κατωτερότητα τους! Αυτούς τους ευχαριστώ πολύ γιατί μας δείχνουν τελικά πόσο ψηλά ανεβάσαμε τον πήχη....!

Να είσαστε ολοι καλα.....! και την επόμενη φορά  ΚΑΛΥΤΕΡΑ ...ΨΗΛΟΤΕΡΑ γιατι ΜΠΟΡΟΥΜΕ και το ΑΠΟΔΕΙΞΑΜΕ!!!!!!!

Vicky